تولید چرم در گرو خشونت

افراد زیادی تمایل به خرید و استفاده از اجناس و البسه چرمی دارند، اما از واقعیت زجر کشیدن و چگونگی تولید چرم برای تهیه کالا بی خ

بکارگیری چرم در زندگی انسان سابقه دیرینه ای دارد. ایران با پیشینه ای چند هزار ساله، یکی از قدیمی ترین تولیدکنندگان چرم جهان محسوب می شود. آثار باستانی به یادگار مانده نشان می دهد که ایرانیان حدود 1500 سال قبل از میلاد برای تهیه لباس، کفش و جنگ افزار از چرم استفاده می کردند. این در حالی که صنعت چرم به محیط زیست آسیب جدی میزند. شهرهایی که مقرّ صنعت چرم هستند، خیلی سریع به یک زباله دانی تبدیل میشوند. فاضلاب دباغیها که شامل مواد سمّی خطرناک (مثل ترکیبات کروم، اسید فرمیک، جیوه و محلولهای مختلف) و همچنین، چربی فراوان است، به رودخانه ها میریزد و محیط زیست را به صورت برگشت ناپذیر نابود میکند. آب این رودخانه ها آنچنان سمّی است که اگر کودکی داخل رودخانه بیفتد، زنده بیرون نمی آید. از طرف دیگر، امعاء و احشاء حیوانات کشته شده که قابل خوردن نیستند داخل رودخانه ها ریخته میشوند و ضربه ی مهلک دیگری بر محیط زیست وارد میکنند. آلودگی هوا بر اثر بخارهایی مثل سولفید هیدروژن یا آمونیاک که در مراحل مختلف مثل جدا کردن موها از پوست استفاده میشوند نیز یکی از عوامل تخریب محیط زیست هستند. همچنین، قبل از انتقال چرم نیمه پردازش شده به کشورهای دیگر مثل ایتالیا یا چین، چرم باید کنسرو شود. در این مرحله نیز برای جلوگیری از خراب شدن یا کپک زدن چرم، علاوه بر مواد شیمیایی سمّی از آفت کشها استفاده میشود.

تولید چرم؛ در گرو نابودی محیط زیست

چرم تهیه شده از پوست گاوها و گوساله‌ها متداول‌ترین چرم در دنیاست ولی پوست خیلی از حیوانات اهلی دیگر مانند بز، گوسفند، خوک، اسب و همچنین، پوست حیوانات وحشی مانند گوزن، الیگاتور، کانگورو، مار، گاومیش، شترمرغ و حتی انواع ماهی‌ها هم برای تولید چرم به کار می‌رود. در کشورهایی مانند چین، حتی استفاده از پوست سگ و گربه برای تهیۀ چرم هم رواج دارد.  استفاده از پوست‌هایی مثل پوست تمساح، مار و ماهی در تهیۀ کیف و کفش برای بازار مد رایج است. همچنین، مارکهایی مثل Gucci، Hermès ، Louis  و Prada از چرم بوقلمون در لباس‌های مد خود استفاده می‌کنند. در تایلند از پوست سفره ماهی برای تولید کیف پول و کمربند استفاده می‌شود. بیشتر چرم دنیا از حیوانات پرورشی مانند گاوها، گوسفندها، خوک‌ها، اسب‌ها، بزها و یا حیوانات وحشی که همانند حیوانات اهلی به صورت صنعتی پرورش داده می‌شوند، تهیه می‌شود. به همین دلیل، در کنار مسائل زیست‌محیطی خاص صنعت چرم، تمام مسائل محیط زیستی مربوط به پرورش حیوانات در مورد صنعت چرم هم صادق است. پرورش حیوانات برای گوشت، لبنیات و چرم، باعث هدر دادن انرژی (معمولاً سوخت فسیلی) و آلودگی محیط زیست (از طریق تولید گازهای دی اکسید کربن، منو اکسید کربن، متان و همچنین، تولید انبوه فاضلاب شامل آفت‌کش‌ها، آنتی بیوتیک‌ها، ترکیبات نیترات و غیره) می‌شود. برای ایجاد چراگاه برای دام‌ها و همچنین، کاشت غذای دامها درخت‌ها قطع می‌شوند و جنگل‌ها نابود می‌شوند.

زجر کش کردن حیوانات برای تولید چرم

در بسیاری از پرورشگاه‌ها در دنیا برای تولید چرم،  حیوانات خفه می‌شوند و یا با شوک الکتریکی کشته می‌شوند و سپس پوست آنها کنده می‌شود.  شکارچیان فوک در کانادا که هر سال صدها هزار بچه فوک حداکثر چند ماهه را قتل عام می‌کنند، با وارد کردن ضربات محکم بر سر فوکها آنها را می‌کشند (بچه‌ها جلوی چشم مادرانشان کشته می‌شوند). به علاوه  حیواناتی که در تله‌ها می‌افتند بعد از چند ساعت تا چند روز درد کشنده توسط شکارچیان کشته می‌شوند و یا روزها در حال خونریزی، گرسنگی و تشنگی در تله‌ها باقی می‌مانند تا بمیرند. در بسیاری از پرورشگاه‌های کشور چین که یکی از بزرگترین تولید کنندگان خز در دنیاست و همچنین، در برخی از پرورشگاه‌ها در کشورهای دیگر، پوست حیوانات به صورت زنده کنده می‌شود. در این پرورشگاه‌ها، به حیوانات شوک الکتریکی داده می‌شود طوری که قدرت حرکت را از حیوان بگیرد. سپس در حالی که حیوان زنده و کاملاً به هوش است و تمام درد را حس می‌کند، پوستش را می‌کنند. گاهی حیوانات تا چند دقیقه بعد از کندن پوست هم کاملاً به هوش هستند!

به علاوه حیوانات اهلی، معمولاً از دامداری صنعتی می‌آیند، جایی که حیوانات از بدو تولد از طبیعیترین حقوق خود مانند هوای آزاد، نور طبیعی، بودن در کنار خانواده، شیر دادن به فرزندان و بزرگ کردن آنها، محبت و شیر مادر، امکان حرکت و بازی و غیره محروم هستند و انواع شکنجه‌ها مانند بریده یا کنده شدن شاخ‌ها، عقیم شدن بدون بی‌حسی، کشیده شدن دندان‌ها، بریده شدن دم و غیره را در زندگی کوتاه و پررنج خود تجربه می‌کنند. علاوه بر این، محل کشتار این حیوانات معمولاً از محل پرورش آنها فاصلۀ زیادی دارد. این حیوانات باید ساعت‌ها و روزها در کامیون‌ها یا کشتی‌ها در گرسنگی، تشنگی، سرما یا گرمای طاقت‌فرسا سر کنند بدون آنکه فضای کافی و مناسب برای نشستن یا خوابیدن داشته باشند. بیشتر این حیوانات، بیمار، نحیف، زخمی یا با استخوان‌های شکسته به مقصد می‌رسند و تعدادی نیز در راه می‌میرند.بر هستند.

ایران؛ صادر کننده چرم خام

در حال حاضر ۱۷۰ شرکت چرم‌سازی، سالانه ۴ میلیون و ۳۳۴ هزار مترمربع چرم سبک تولید و به بازار عرضه می‌‌کنند که بیشتر این شرکت‌ها وابسته به بخش خصوصی هستند. همچنین ۸۰ شرکت تولید چرم سنگین در حال فعالیت هستند که تولید سالانه آنها به ۹۰ میلیون فوت‌مربع می‌‌رسد. به گواه آمارهای گمرک جمهوری اسلامی ایران، میزان صادرات چرم و مصنوعات چرمی در ۸ ماه ابتدای سال۹۰، ۱۰۸٫۹ میلیون دلار بوده که نسبت به مدت مشابه سال گذشته از رشدی ۹ درصدی برخوردار بوده است البته رشد ارزشی صادرات صنعت چرم در شرایطی بوده که از نظر وزنی با کاهش ۷ درصدی صادرات روبه‌رو بوده است. صادرات چرم و مصنوعات چرمی نیز در ۸ ماه ابتدای سال گذشته به لحاظ وزنی در حد ۱۵-۲۱ هزار تن بوده و این در حالی است که این میزان در سال ۸۹ به ۱۶-۳۷ هزار تن می‌‌رسید. سهم ایران در تولید پوست سبک (گوسفند و بز) 5.5 درصد از کل بازار جهانی است که این رقم قابل توجه و بسیار بالایی است. ضمن آنکه پوست های تولیدی ایران از نظر کمیت و کیفیت جزو سه کشور برتر جهان است یعنی هم از لحاظ تعداد، دارای توان بالای تولید و هم دارای توان تولید چرم با کیفیت بالا هستیم. بنابراین ایران به عنوان یکی از بزرگترین تامین کنندگان پوست دباغی شده در جهان بخصوص در فرآوری چرم سبک محسوب می شود.                                               

                                                                   

تولید چرم طبیعی بدون نیاز به کشتار حیوانات

به گزارش ایسنا یک شرکت ایرانی تولید محصولات چرمی به تولید چرم به روش گیاهی روی آورده که برای سلامت انسان و محیط‌ زیست مفید است.در زمان قدیم از چرم گیاهی برای ساخت زره در ایران استفاده می‌شد استفاده از مواد کرومی و مواد گیاهی، دو شیوه رایج برای تولید چرم در جهان هستند. عرضه چرم و محصولات چرمی که به روش کرومی تولید می‌شوند به دلیل ضررهایی که برای محیط‌زیست و سلامت انسان دارند در بازار اروپا و آمریکا ممنوع است.چرم گیاهی از دیرباز در ایران و در جهان تولید می‌شده و امروزه نیز تشویق تولید چرم به روش گیاهی در دنیا گسترش یافته است.

به علاوه تمام محصولات پوست طبیعی، محصولات شکنجه و درد غیر قابل توصیف حیوانات هستند. محصولاتی را که حتی یک موی حیوان در آنها به کار رفته است نخریم. به عنوان مصرف کننده، ما تصمیم می‌گیریم آیا این جنایات ادامه داشته باشند یا سرانجام به تاریخ سپرده شوند! همیشه به برچسب کالا توجه کنیم و اگر روی آن "پوست واقعی" نوشته شده است، محصول را نخریم. اگر پوستی خیلی واقعی به نظر می رسد ولی به عنوان "پوست مصنوعی" برچسب خورده است، بهتر است این محصول را نخریم چون احتمال اینکه این محصول، پوست واقعی باشد ولی به دروغ برچسب "مصنوعی" خورده باشد، کم نیست. در مورد خشونت صنعت چرم طبیعی آگاهی‌رسانی کنیم.

همچنین گزینه‌های زیادی وجود دارند که می‌توان به جای چرم استفاده کرد که از آن میان می توان به موارد ذیل اشاره کرد:

کتان و کتان جلا داده شده: الیاف کتان از ساقۀ گیاه کتان تهیه می‌شوند. کتان جلا داده شده، بادوام و با کیفیت است، از نظر ظاهر مانند ابریشم است و استفاده از آن در صنعت نساجی کاملاً با محیط زیست هماهنگ است. معمولاً از کتان جلا داده شده  برای تهیۀ روتختی، پرده و ملحفه استفاده می‌شود ولی از نوع سبک آن برای تهیۀ لباس نیز استفاده می‌شود.

 الیاف تهیه شده از گیاه شاهدانه: از این الیاف برای تهیۀ کفش‌های تابستانه و کیف و محصولات دیگر استفاده می‌شود.

کائوچو: از کائوچوی طبیعی و مصنوعی برای ساختن قسمتی از کیف، کفش و چکمه یا کل آن استفاده می‌شود.

کرباس: از الیاف پنبه، کتان یا کنف ساخته می‌شود.

 چرم مصنوعی: چرم مصنوعی از نظر حقوق حیوانات گزینۀ مناسبی است ولی اینکه آیا برای محیط زیست هم مناسب هست بستگی به نوع آن دارد.

چرم چوب پنبه (Cork leather): امروزه برخی از تولید کنندگان مطرح دنیا از چوب پنبه برای تهیۀ چرم مورد مصرف در کفش ها، کمربندها استفاده می‌کنند. چرم چوب پنبه بادوام، ضد آب و سبک است و گرد و غبار و کثیفی را دفع می‌کند. برای تولید چوب‌پنبه، لازم نیست درختی قطع شود بلکه لایه‌های بیرونی درخت تراشیده می‌شود و پس از ۹ سال می‌توان این کار را تکرار کرد. به همین دلیل، تولید محصولات چوب‌پنبه به طبیعت آسیبی نمی‌زنند.

 لباس پوست درخت (Barkcloth): برای تهیۀ این ماده، از پوست درختان موراسه استفاده می‌شود. برای تهیۀ این نوع پوست، درختی قطع نمی‌شود بلکه هر 9 ماه یک بار پوستۀ خارجی درخت کنده می‌شود.

چرم با استفاده از پوست آناناس: مدت زمان زیادی از استفاده از این نوع چرم  که کاملاُ با محیط زیست سازگار است نمی‌گذرد..

رامی: رامی، نوعی گیاه است که در صنعت نساجی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

و....                                                                

دو راهی صنعت چرم

با توجه به این که چرم های طبیعی برای محیط زیست، سلامت انسان مضر است و همچنین حقوق حیوانات را در نظر نمی گیرد، استفاده از آن توصیه نمی شود. همچنین به دلیل وجود مواد کرومی در چرم و حساسیت های ایجاد کرده توسعه این صنعت را با مشکل رو به رو کرده به طوری که حامیان حقوق حیوانات با اطلاع رسانی در خصوص عدم استفاده از این محصولات در پی جایگزینی هستند. اما آن چه عیر قابل انکار است، کیفیت و میزان دوام این کالاهاست که سبب شده افراد به سوی آن جلب شده و از دیگر سو با مصرف کمتر مانع از تولید مواد پلاستیکی و نفتی شوند اما اگر بخواهیم میان بد و بدتر انتخاب کنیم قطعا استفاده از چرم طبیعی ضربات شدیدتری به محیط زیست، انسان و حیوانات می زند و نمی توان آن را قابل مقایسه دانست. به نظر می رسد در ابتدا متولیان امر باید با ممنوع کردن استفاده و تولید چرم های با مواد کرومی به حفظ سلامت محیط زیست و شهروندان کمک کند؛ از دیگر سو نمی توان تولید کننده را در فشار و تنگنا قرار داد به همین منظور در ابتدا باید با آگاه سازی مصرف کنندگان مانع توسعه این روش از تولید شده و با کاهش تقاضا شیوه های نوینی چون چرم های گیاهی جایگزین شود. با افزایش تقاضا برای کالاهای غیر چرم بادوام و زیبا، مرتب بر کیفیت محصولات غیر چرم و همچنین، تعداد تولید کنندگان محصولات غیر چرم افزوده می‌شود.

نه به چرم طبیعی 

 برچسب ها: مدیریت شهری ، شهرداری ، تیتر شهر ، شورای شهر ، چرم ، خشونت

اگر کشتارگاه ها دیوار شیشه ای داشتند ،همه گیاهخوار می شدند.

                                                                   پل مک کارتنی